تهیه مدل ریاضی سفره آب زیرزمینی جنوب شرقی دریاچه مهارلو و کاربرد آن در مدیریت بهره برداری به منظور بهبود نسبی شوری آبخوان

مدیریت و حفاظت از منابع آب در مناطق ساحلی با توجه به توسعه و گسترش این مناطق و افزایش میزان مصرف منابع آبهای زیرزمینی از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. در نتیجه، دستیابی به روشهایی جهت کنترل و ایجاد بهبود نسبی در میزان برداشت از منابع آب های زیرزمینی از نظر کمی و کیفی امری ضروری به نظرمی رسد. در منطقه مورد مطالعه (سفره آب زیرزمینی روستای پشت پر و بکت در جنوب شرق دریاچه مهارلو) مدیریت بهره برداری از آب های زیرزمینی به منظور بهبود نسبی شوری آب آبخوان و اثر دریاچه مهارلو بر سفره آب زیرزمینی مورد بررسی قرار گرفت. که با اندازه گیری سطح آب دریاچه و مشخص شدن شیب توپوگرافی و اندازه گیری هدایت الکتریکی در چاهک های حفر شده در کف دریاچه و مقایسه آن با چاه های پمپاژ اطراف مشخص شد دریاچه با سفره آب زیرزمینی منطقه ارتباط کمی دارد. و دلیل افزایش شوری آبخوان به طرف دریاچه، ورود آب دریاچه با شوری بسیار بالا به سفره است. لذا مهمترین مسئله در مدیریت آب زیرزمینی منطقه مورد مطالعه کاهش میزان پمپاژ در منطقه که بیش از ظرفیت آبخوان است و جلوگیری از شوری بیش از حد سفره آب زیرزمینی می باشد. به همین منظور برای پیش بینی عکس العمل آبخوان نسبت به اثرات تغذیه و تخلیه، مدل ریاضی منطقه تهیه گردید. که از مدلmodflow2005 استفاده شد. و پس از انجام عملیات صحرایی و جمع آوری اطلاعات مورد نیاز شامل داده های کمی و کیفی آبخوان، اطلاعات زمین شناسی و هیدروژئولوژی منطقه، اقدام به تهیه مدل تفهیمی جهت مدلسازی گردید. اطلاعات اندازه گیری شده در آبان ماه 87 به عنوان شرایط اولیه درنظر گرفته شد. طول دوره واسنجی در ماه های تیر تا مهر87 و طول دوره صحت سنجی در ماه های اسفند87 تا خرداد 88 در نظر گرفته شد. پس از واسنجی و صحت سنجی مدل، بررسی واکنش آبخوان در مقابل استراتژیهای مختلف برای سالهای 1389 تا 1391 مورد ارزیابی قرار گرفت. با اعمال سیاست های مختلف در مدل، اثرات هر کدام بررسی و بهترین سیاست که کاهش دبی به اندازه %30 از مقدار کنونی است به عنوان روشی جهت کاهش نرخ افت سطح آب و بهبود کیفیت آب بر اساس کاهش ec پیشنهاد گردید.